Świat kryptowalut obfituje w wiele pojęć, które mogą wydawać się zawiłe, jednak warto się nimi zainteresować, szczególnie jeśli dopiero rozpoczynasz swoją przygodę z cyfrowymi aktywami. Branża kryptowalut nieustannie ewoluuje, nie pozostając bez zmian ani na chwilę. Co dzień pojawiają się nowości, często opatrzone nowymi nazwami i skrótami. W dzisiejszej lekcji skupimy się na wyjaśnieniu dwóch terminów, które na pewno słyszałeś – Hard Fork i Soft Fork. Zaczynamy!
Fork
Zaczniemy od… widelca, mimo że kryptowalutowy fork nie ma z nim nic wspólnego. Z forkiem mamy do czynienia wtedy, kiedy zachodzą zmiany w blockchainie danej kryptowaluty. To może nawet prowadzić do wyodrębnienia nowej kryptowaluty od tej oryginalnej. Dochodzi do tego, gdy część górników nie akceptuje wprowadzanych zmian i kontynuuje pracę przy starym łańcuchu, podczas gdy inni rozpoczynają wydobycie nowego. Przykładem takiego rozgałęzienia jest hard fork między ETH a Ethereum Classic.
Forki mogą mieć także charakter ekonomiczny np. fork na Bitcoinie oraz powstanie Bitcoin Gold. Cała zmiana polegała na uprzywilejowaniu koparek GPU nad koparkami ASIC. Jak pewnie zauważyłeś, Fork może przyjmować dwa główne typy: Hard Fork i Soft Fork.
Po co są forki?
Decentralizacja jest celem kryptowalut. Chęć rezygnacji ze scentralizowanych pośredników w zakresie przechowywania i wymiany wartości jest głównym wyzwaniem różnych proponowanych protokołów.
Wszyscy uczestnicy sieci przestrzegają podobnych zasad, aby zapewnić decentralizację. Zasady te są określone w protokole konsensusu. Niezależnie od użytego protokołu, czy w Proof of work, czy Proof of stake, każdy blockchain komunikuje informacje w sposób zdecentralizowany. Te zasady konsensusu służą do potwierdzania ważności transakcji i bloków. Niemniej jednak bezpośrednie zaangażowanie użytkowników zgodnie z tymi zasadami stwarza możliwość konfrontacji blockchaina z Soft Forkiem lub, w najgorszym przypadku, z Hard Forkiem, gdy te ewoluują.
Soft Fork
Soft Fork stanowi przeciwieństwo Hard Forka. W przypadku Soft Forka wprowadzone zmiany są wstecznie kompatybilne ze starszymi wersjami. Można to sobie wyobrazić jako protokół, który wprowadza nowe zasady lub kosmetyczne modyfikacje, nie mające wpływu na strukturę blockchaina. W takiej sytuacji bloki z “nowej wersji” zostają akceptowane przez bloki z “starej wersji”, ale nie odwrotnie – ulepszona “nowa” wersja bloku odrzuca bloki z “starej wersji”. Właśnie w ten sposób działa Soft Fork.
Posłużmy się przykładem Bitcoina. Jego społeczność postanowiła zmniejszyć rozmiar aktualnego bloku do 0,5 MB z dotychczasowego 4 MB. Nowe wersje węzłów – te o pojemności 0,5 MB odrzucałyby bloki ze starym limitem (4 MB) i budowałyby węzły na poprzednim bloku. Takie zachowanie spowodowałoby tymczasowe rozwidlenie bloków, co jest przykładem klasycznego Soft Forka. Ba, nawet kilkukrotnie się on zdarzył.
W przypadku Bitcoina, Soft-Fork może pojawić się albo przez MASF (Miner-Activated Soft Fork) albo przez UASF (User-Activated Soft Fork). Regularnie wybór pomiędzy tymi dwoma rozwiązaniami jest przedmiotem długiej debaty w społeczności Bitcoin.
Hard Fork
W przypadku Hard Forka sytuacja staje się bardziej złożona i wymaga głębszej wiedzy, zwłaszcza w kontekście technologii blockchain. Często nazywa się to “rozwidleniem łańcucha bloków” lub “rozgałęzieniem w łańcuchu bloków”. Jak wiadomo, blockchain to struktura oparta na łańcuchu bloków zawierających dane.
Wyobraź sobie rozwidlenie na blockchainie, gdzie jeden łańcuch bloków działa zgodnie z dotychczasowymi zasadami, a drugi z nowymi. Hard Fork nie działa jak Soft Fork, a zatem nie jest kompatybilny wstecz.
Hard Forki są niebezpieczne, ponieważ często powodują rozszczepienie łańcucha. Jeśli w tym samym czasie doszłoby do rozłamu między górnikami, sieć byłaby bardzo podatna na ataki. Mimo tego bywa, że są one konieczne. Idą z duchem rozwoju technologii blockchain i ulepszają daną sieć czy kryptowalutę. Dodatkowo hard fork zwiększa funkcjonalność sieci, usuwa zagrożenia dotyczące bezpieczeństwa i rozwiązuje spory w społecznościach kryptowalutowych. Co ciekawe – Hard Forki mogą być przypadkowe.
Hard Fork kontra Soft Fork
| Hard Fork | Soft Fork |
| To nie jedyny sposób aktualizacja oprogramowania kryptowaluty. | Są bezpieczniejszą alternatywą aktualizacji. |
| Zmienia zasady łańcucha bloków. | Dodaje nowe cechy i funkcje do łańcucha, bez zmiany jego zasad. |
| Może spowodować powstanie nowej kryptowaluty. | Często wykorzystywany do wprowadzenia nowych funkcji, szczególnie z poziomu programistycznego. |
| Zmienia cały ekosystem kryptowaluty. |
Podsumowanie
Solidność i niezmienność blockchaina nie powinny sprawić, że zasady nieodłącznie związane z ewolucją społeczeństwa znikną. Soft Fork i Hard Fork to rozwiązania pozwalające przezwyciężyć problemy techniczne, ekonomiczne lub społeczne, które mogą pojawić się na blockchainie. Aktualizacje mają tę zaletę, że stale zapewniają wolę użytkowników przy jednoczesnym poszanowaniu konsensusu. Ta krótka lekcja pozwoli Ci dostrzec różnice, pomiędzy Hard Forkiem i Soft Forkiem. Obie definicje często występują w kryptowalutowym świecie, więc warto je od siebie odróżniać.
Przetestuj swoją wiedzę na Kanga Exchange