Świat kryptowalut ma wiele pojęć, które warto znać. Szczególnie kiedy zaczynasz swoją przygodę z cyfrowymi aktywami. Branża kryptowalut nie zatrzymuje się nawet na chwilę. Codziennie pojawia się w niej coś nowego, co jest inaczej nazwane i jednocześnie ma swój skrót. W dzisiejszej lekcji bliżej przyjrzymy się dwóm pojęciom, które na pewno obiły Ci się o uszy – hard i soft fork. Zaczynamy!
Fork
Zaczniemy od… widelca. Mimo że kryptowalutowy fork nie ma z nim nic wspólnego. Z forkiem mamy do czynienia wtedy, kiedy zachodzą zmiany w blockchainie danej kryptowaluty. Fork może nawet spowodować wydzielenie się nowej kryptowaluty z tej oryginalnej. Dzieje się tak w momencie, kiedy część górników nie zaakceptuje zmian i pozostanie przy starym łańcuchu, a reszta z nich będzie kopać nowy. Przykładem takiego działania jest fork na ETH i powstanie Ethereum Classic.
Forki mogą być również ekonomiczne np. fork na Bitcoinie i powstanie Bitcoin Gold. Cała zmiana polegała na uprzywilejowaniu koparek GPU nad koparkami ASIC. Jak już zdążyłeś również zauważyć, dzielą się one na hard forki i soft forki.
Po co są forki?
Decentralizacja jest celem kryptowalut. Chęć rezygnacji ze scentralizowanych pośredników w zakresie przechowywania i wymiany wartości jest głównym wyzwaniem różnych proponowanych protokołów.
Wszyscy uczestnicy sieci przestrzegają podobnych zasad, aby zapewnić decentralizację. Zasady te są określone w protokole konsensusu. Niezależnie od użytego protokołu, czy w Proof of work, czy proof of stake, każdy blockchain komunikuje informacje w sposób zdecentralizowany. Te zasady konsensusu służą do potwierdzania ważności transakcji i bloków. Niemniej jednak bezpośrednie zaangażowanie użytkowników zgodnie z tymi zasadami stwarza możliwość konfrontacji blockchain z soft forkiem lub, w najgorszym przypadku, z hard forkiem, gdy te ewoluują.
Soft Fork
Jest przeciwieństwem hard forka. Podczas soft forka wprowadzone nowe zmiany są wstecznie kompatybilne ze starymi wersjami. Wyobraź sobie protokół, który wprowadza nowe zasady lub jakąś zmianę kosmetyczną. Nie ma wpływu na strukturę blockchain. W takiej sytuacji bloki „nowej wersji” zostaną zaakceptowane przez bloki „starej wersji”, ale nie na odwrót – ulepszona „nowa” wersja bloku odrzuci bloki starej wersji. Tak właśnie działa soft fork.
Posłużmy się przykładem – bitcoin. Jego społeczność postanowiła zmniejszyć rozmiar aktualnego bloku do 0,5 MB z obecnego 4 MB. Nowe wersje węzłów – te o pojemności 0,5 MB odrzucałyby bloki ze starym limitem (4 MB) i budowałyby węzły na poprzednim bloku. Takie zachowanie spowodowałoby tymczasowe rozwidlenie bloków, co jest przykładem klasycznego soft forka. Ba, nawet kilkukrotnie się on zdarzył.
W przypadku Bitcoina soft-fork może pojawić się albo przez MASF (Miner-Activated Soft Fork) albo przez UASF (User-Activated Soft Fork). Regularnie wybór pomiędzy tymi dwoma rozwiązaniami jest przedmiotem długiej debaty w społeczności Bitcoin.
Hard Fork
W jego przypadku sprawy nieco się komplikują i wymagają większej wiedzy, szczególnie blockchainowej. Często określany jest mianem „rozwidlenia łańcucha bloków” lub „rozgałęzienie w łańcuchu bloków”. Jak wiemy, blockchain składa się z łańcucha bloków opartego na blokach danych.
Każdy nowy blok jest ważny i dodawany do sieci dopiero wtedy, kiedy zostanie potwierdzony przez górników. Hard Fork to odejście od ostatniej wersji łańcucha bloków. Prowadzi do rozdzielenia tego łańcucha, dlatego że węzły nie osiągają konsensusu, a powstałe dwie wersje sieci działają oddzielnie.
Wyobraź sobie rozwidlenie na blockchainie, gdzie jeden łańcuch bloków działa zgodnie z dotychczasowymi zasadami, a drugi z nowymi. Hard Fork nie działa jak Soft Fork, więc nie jest kompatybilny wstecz.
Hard Forki są niebezpieczne, ponieważ często powodują rozszczepienie łańcucha. Jeśli w tym samym czasie doszłoby do rozłamu między górnikami, sieć byłaby bardzo podatna na ataki. Mimo tego są one konieczne. Idą z duchem rozwoju technologii blockchain i ulepszają daną sieć czy kryptowalutę. Dodatkowo hard fork zwiększa funkcjonalność sieci, mimo wszystko usuwa zagrożenia bezpieczeństwa i rozwiązuje spory w społecznościach kryptowalutowych. Co ciekawe – hard forki mogą być przypadkowe.
Hard Fork kontra Soft Fork
| Hard Fork | Soft Fork |
| To nie jedyny sposób aktualizacja oprogramowania kryptowaluty. | Są bezpieczniejszą alternatywą aktualizacji. |
| Zmienia zasady łańcucha bloków. | Dodaje nowe cechy i funkcje do łańcucha, bez zmiany jego zasad. |
| Może spowodować powstanie nowej kryptowaluty. | Często wykorzystywany do wprowadzenia nowych funkcji, szczególnie z poziomu programistycznego. |
| Zmienia cały ekosystem kryptowaluty. |
Podsumowanie
Solidność i niezmienność blockchaina nie powinny sprawić, że zasady nieodłącznie związane z ewolucją społeczeństwa znikną. Soft fork i hard fork to rozwiązania pozwalające przezwyciężyć problemy techniczne, ekonomiczne lub społeczne, które mogą pojawić się na blockchainie. Aktualizacje mają tę zaletę, że stale zapewniają wolę użytkowników przy jednoczesnym poszanowaniu konsensusu. Ta krótka lekcja pozwoli Ci dostrzec różnice, pomiędzy hard forkiem i soft forkiem. Obie definicje często występują w kryptowalutowym świecie, więc warto je od siebie odróżniać.
Przetestuj swoją wiedzę na Kanga Exchange