3. Druga warstwa – co to jest? 

To rozwiązania, mające ułatwiać skalowanie danej sieci / ekosystemu poprzez przetwarzanie  transakcji poza siecią główną. Jednocześnie zachowują najwyższe środki bezpieczeństwa i  decentralizacji, co sieć główna. Rozwiązania proponowane przez sieć 2 zwiększają szybkość transakcji  i np. w przypadku Ethereum zmniejszają opłaty za gaz. 

Proponowane rozwiązania warstwy 2 są bardzo ważne. Pozwalają na zwiększenie skalowalności i  przepustowości, przy jednoczesnym zachowaniu pełnej integralności blockchaina. Zapewniają pełną  decentralizację, bezpieczeństwo i przejrzystość. 

Nie zdziwi Was pewnie, jeśli powiemy, że ekosystemem, który najczęściej wykorzystuje rozwiązania  warstwy drugiej, jest Ethereum. Bitcoin również posiada takie rozwiązanie i jest nim Lightening  Network. 

Warstwa działa jako dodatkowa „warstwa” do już istniejącego łańcucha bloków. 

Pierwsze warstwy 2 narodziły się w rzeczywistości na łańcuchach bloków Bitcoin i Litecoin z Lightning  Network, a następnie na Ethereum za pośrednictwem Raiden Network, odpowiednika Lightning  Network dla ETH. 

Warstwa 2 działa jak nakładka na już istniejący i ustanowiony blockchain, który napotyka nowe  problemy, na które główny blockchain ( warstwa 1 ) nie może wystarczająco skutecznie reagować. 

Na przykład w przypadku Bitcoina: transakcje są powolne, a średni czas tworzenia bloku szacuje się  na 10 minut na blok, a „prawdopodobna” ostateczność transakcji wynosi około 20 minut (2 bloki) do  60 minut (6 bloków), ponadto średni koszt transakcji może przekroczyć 1 do 5 dolarów za transakcję,  co sprawia, że Bitcoin nie nadaje się do mikropłatności. 

W przypadku Ethereum: problem jest dość podobny z czasem bloku 13 sekund, ale ostatecznością  transakcji ogólnie ~2 do 7 minut, tj. 10 do 35 bloków, w zależności od bezpieczeństwa należy uznać  transakcję za ostatecznie ważną. Ponadto transakcje Ethereum kosztują kilka dolarów, a nawet  kilkadziesiąt dolarów w przypadku przeciążenia sieci. 

Można powiedzieć, że jest zbyt drogi i powolny. To cena za posiadanie bezpiecznej i zdecentralizowanej sieci. 

Najważniejsze warstwy drugie w historii Blockchaina 

Dwa główne przykłady starszych rozwiązań warstwy 2 to Lightning Network i Ethereum Plasma. 

Chociaż mają swoje własne mechanizmy działania i osobliwości, oba te rozwiązania dążą do  zwiększenia przepustowości systemów blockchain. 

W łańcuchu bloków Bitcoin Lightning Network opiera się na „kanałach stanowych”. Są to kanały,  które wykonują operacje poza łańcuchem bloków Bitcoin, aby odciążyć sieć od zbyt dużego popytu i  wydłużyć czas przetwarzania transakcji w sieci, aby następnie rozwiązać transakcje i zarejestrować je  w łańcuchu bloków. 

W łańcuchu blokowym Ethereum Plasma składa się z drugorzędnych łańcuchów bloków  przyłączonych do Ethereum (takich jak OMG Network lub Polygon). Tego rodzaju zjawisko pozwala  teraz Ethereum być najbardziej zróżnicowanym blockchainem „warstwy 1”, ponieważ projekty  związane z jego blockchainem są różnorodne i zróżnicowane.

„Plazmy” warstwy 2 mogą służyć kilku celom: 

∙ Zmniejszanie przepustowości ruchu Ethereum 

∙ Pomost do innych łańcuchów bloków 

∙ Tworzenie nowych procesów 

∙ Dywersyfikacja ekosystemu Ethereum 

∙ Zabezpieczanie łańcucha bloków Ethereum 

Warstwy 2 można również nazwać „rozwiązaniami skalowalności poza łańcuchem”. 

Jedną z głównych zalet korzystania z rozwiązań off-blockchain jest to, że główny blockchain nie musi  przechodzić żadnych zmian strukturalnych, ponieważ druga warstwa (warstwa 2) jest dodawana jako  warstwa dodatkowa. 

W związku z tym rozwiązania warstwy 2 mają potencjał, aby osiągnąć wysoką przepustowość działań  bez poświęcania bezpieczeństwa sieci głównego łańcucha bloków. 

Jeśli każda zmiana dokonana przez warstwę 2 byłaby automatycznie integrowana z głównym  łańcuchem bloków, spowodowałoby to nieuchronny problem z bezpieczeństwem. 

Jeśli w warstwie 2 wystąpi problem z bezpieczeństwem, użytkownicy ekosystemu mogą go uniknąć,  dopóki nie znajdą rozwiązania. Co nie mogło być brane pod uwagę w przypadku hybrydowego  rozwiązania Warstwa 1 – Warstwa 2. 

Podział ekosystemu na kilka warstw pozwala również, w przypadku Ethereum, zapewnić kilka  aspektów łańcucha bloków bez obciążania sieci. 

Ethereum dba o bezpieczeństwo sieci, podczas gdy większość warstw 2 sprawia, że Ethereum jest  bardziej interesujące i konkurencyjne, oferując wyższą wydajność niż Ethereum, oferowałoby bez  warstwy 2. 

Warstwa 2 – rodzaje 

1. Sidechains – łańcuchy poboczne. To najpopularniejsza forma skalowania danego ekosystemu, ale jednocześnie najmniej optymalna. Polega na wprowadzeniu pobocznego blockchaina, który posiada własną strukturę i konsensus. Jest dwukierunkowo związany z główną siecią. Dzięki temu możemy przesyłać aktywa z jednego łańcucha do drugiego. Jednak nie możemy tego traktować dosłownie. Jak to działa? Aktywa są zablokowane w łańcuchu głównym, a następnie wybite na sidechainie w stosunku 1:1. Przesłanie aktywów z powrotem do sieci bazowej polega na ich spaleniu na sidechainie i odblokowaniu ich w sieci głównej. Sidechain posiada swoich własnych górników i walidatorów.
2. State Channels, które w swoim działaniu są zbliżone do Lightning Network Bitcoina. Wspierają płatności i wszelkiego rodzaju aktualizacje danego ekosystemu. Dosłownie tłumaczymy je jako „Kanały Stanu”. To pozałańcuchowy system przesyłania transakcji. Jako użytkownik, blokujesz część stanu danego łańcucha w kontrakcie multisig, a następnie przesyłasz tokeny między sobą. Wszystko ma miejsce poza łańcuchem głównym, ale zgodnie z jego zasadami. Do łańcucha głównego wysyłany jest tylko końcowy stan.
3. Rollups’y. Najnowsza i najczęściej stosowana warstwa druga. Wyróżniamy dwa rodzaje rollups’ów – ZK-Rollups i Optimistic Rollups. Transakcje zachodzące w tej warstwie są dosłownie pakowane w paczki zawierające kilka transakcji jednocześnie. Mają miejsce na głównym łańcuchu, ale wszystkie obliczenia niezbędne do ich wykonania odbywają się poza nim, czyli w formie off-chain. Dzięki temu zachowane jest maksimum bezpieczeństwa, większa przepustowość i mniejsze koszty.

Podsumowanie 

Zastosowanie rozwiązań warstwy drugiej staje się coraz bardziej powszechne. Nawet niektóre gry oparte na technologii NFT wymagają takich rozwiązań, aby uniknąć wydawania znacznych środków podczas rozgrywki. Warstwa druga, w miarę rosnącej akceptacji kryptowalut, stanie się integralną częścią całego ekosystemu.

Odkryj staking z tokenem KNG na Kanga Exchange