Rinkeby to jedna z sieci testowych Ethereum, która jest w pełni zdecentralizowaną platformą obsługującą inteligentne kontrakty. Sieci testowe są używane przez deweloperów do testowania aplikacji, opartych na danym blockchainie, przed ich wdrożeniem do sieci głównej. Sieć Rinkeby jest publicznie dostępnym testnetem na Ethereum. Jednakże, co ciekawe została ona wycofana w 2022 roku, zupełnie jak sieć Ropsten i Kovan.
Czym była sieć testowa Rinkeby Testnet Ethereum?
Jak już wspomnieliśmy w tytule, była siecią testową Ethereum. Używana głównie przez deweloperów, do testowania zdecentralizowanych aplikacji, przed ich wdrożeniem do głównej sieci.
Rinkeby był forkiem głównej sieci Ethereum, uruchamianym przez autoryzowane węzły. Dzięki temu zapobiegał atakom spamowym i zwiększał wydajność.
Deweloperzy używali tej sieci, aby uzyskać darmowy testnet ETH do testowania swoich smart kontraktów. Wszystko bez jakiegokolwiek ryzyka utraty finansów. Sama sieć była wersją testową, a zawarta w niej kryptowaluta – bezwartościowa. Co istotne, żaden użytkownik nie mógł wydobywać ETH w tej sieci testowej – mogli jedynie o to poprosić. Same autoryzowane węzły były jedynymi, które tworzyły nowe bloki. Oznacza to, że żaden inny węzeł nie zdobył nagrody za blok.
Warto wspomnieć, że Rinkeby obsługiwał takie węzły jak: Geth, Besu, Nethermind i OpenEthereum. Dlaczego więc tak „ważna” sieć została wycofana?
Zacznijmy więc od początku. Rinkeby Testnet Ethereum została uruchomiona w 2017 roku, używając do tego zmodyfikowanego modelu konsensusu Proof-of-Authority. Dlaczego? Aby zamiast bezsensownego stakowania czegoś, co ma wartość pieniądza, ale jest bezwartościowe, wykorzystać do tej czynności tożsamość walidatora. Zapewniło to wysoką wydajność sieci i tolerancję na błędy.
Sama sieć Rinkeby była dość spora. Znajdowało się w niej około 11 000 000 bloków. W samym 2021 roku sieć miała około 50 milionów transakcji. Podczas jej użytkowania, aktywnych było aż 46 węzłów, a czas bloku dla sieci wynosił około 15 sekund.
Czy sieć używała gazu? Oczywiście. W końcu była zbudowana na Ethereum. Limit gazu blokowego w przypadku tego testnetu wynosił około 30 milionów.
Szybkie przypomnienie: limit gazu odnosi się do maksymalnej ceny, jaką dane aktywo płaci za transakcję lub wykonanie funkcji danego smart kontraktu w łańcuchu Ethereum. Opłaty są naliczane w gazie, a limit określa jego maksymalną wartość.
Jak działała sieć Rinkeby i dlaczego była wyborem deweloperów?
Jak już wspomnieliśmy, testnet był siecią opierającą się na konsensusie Proof-of-Authority (PoA). W praktyce oznacza to, że transakcje były zatwierdzane przez węzły, nie przez górników. Mówiąc prościej, sieć wykorzystywała konsensus do tworzenia bloków.
To walidatorom powierzono tworzenie nowych bloków, a oni sami byli wybierani na podstawie ich reputacji i ilości posiadanego przez nich Etheru Rinkeby. Byli zachęcani do tworzenia nowych bloków poprzez otrzymywanie nagród w postaci Rinkeby Ether.
Sama sieć testowa miała także wbudowany eksplorator bloków i debudder, który automatycznie pozwalał deweloperom debugować ich aplikacje. Dzięki temu Rinkeby był siecią szybszą i bardziej przewidywalną niż Ethereum.
Nic więc dziwnego, że padła wyborem deweloperów. Rinkeby miał także krótszy czas blokowania wynoszący około 15 sekund. Dla przykładu – Ropsten – jego czas blokowania wynosi około 30 sekund.
Co więcej, rozmiar danych łańcucha dla omawianej przez nas sieci testowej wynosił niecałe 6 GB. Co to oznacza w praktyce? Że uruchomienie węzła Ethereum dla Rinkeby nie wymagało dużego rozmiaru danych.
Przed swoim wycofaniem, Rinkeby był znany jako niezawodna i szybka sieć testowa.
Przypadki użycia sieci testowej Rinkeby
Sieć służyła głównie do testowania aplikacji przez deweloperów. Był to świetny wybór, ponieważ środowisko testowe było kontrolowane, działało praktycznie jak Mainnet Ethereum i nie wymagało nakładu finansowego, związanego z wykonywaniem inteligentnych kontraktów.
Jako ciekawostkę powiemy Wam, że Rinkeby było używane przez takie firmy jak OpenSea, Manifold, Studios czy nawet Rarible.
Drugi ważny przypadek użycia, to wykorzystanie sieci jako narzędzie edukacyjne. Każdy z nas się myli – deweloperzy również. Korzystanie z sieci testowej, w tym przypadku Rinkeby, pozwalało deweloperom lepiej zrozumieć, jak korzystać z mainnetu w przyszłości.
I ostatni przypadek, gdzie deweloperzy używali tej sieci do testowania aktualizacji platform bazowych. Jest to niemalże niezbędny proces, do tworzenia lepszych narzędzi programistycznych dla całego ekosystemu Web3.
Jakie wady i zalety miała sieć?
Korzystanie z tej sieci testowej, opartej na Ethereum miało swoje wady i zalety. Przyjrzyjmy się tym kluczowym czynnikom:
- Po pierwsze, Rinkeby była szybsza i bardziej przewidywalna od Ethereum. Ułatwiała deweloperom testowanie aplikacji, dzięki czemu upewniali się, że działała ona prawidłowo.
- Dzięki własnej walucie Rinkeby Ether (RNET) deweloperzy mogli testować pomysły w bardziej realistycznym środowisku.
- Transakcje były zatwierdzane przez węzły, a nie górników. Sieć była więc bezpieczniejsza i mniej podatna na ataki.
- Rinkeby zapewniała szybkie i niezawodne środowisko dla aplikacji opartych na Ethereum.
- Sieć nie była przeznaczona do użytku w środowiskach produkcyjnych. Pod tym aspektem nie miała więc takiego poziomu bezpieczeństwa, niezawodności i wydajności, jak Ethereum.
- Jako sieć PoA była mniej zdecentralizowana niż mainnet.
- Gdyby działała po dziś dzień, zapewne nie miałaby takiego samego poziomu wsparcia i zasobów, jak Ethereum.
- RNET nie miał wartości w świecie rzeczywistym. Nie można nią było handlować czy wymieniać na inne kryptowaluty. Rinkeby Ether był używany tylko do testowania w sieci.
Podsumowanie
Kiedy Rinkeby była w użyciu, świetnie współpracowała z innymi narzędziami developerskimi. Zapewniała programistom świetne narzędzia do tworzenia zdecentralizowanych aplikacji, używając jednocześnie nowoczesną technologię Web3.
