Aby poprawić poziom prywatności, niektóre protokoły kryptograficzne w sieciach kryptowalut wprowadziły tzw. Confidential Transactions. Jest to protokół transakcji poufnych, który pozwala na zaszyfrowanie transakcji w danym blockchainie. W rezultacie takie transakcje stają się nieweryfikowalne i nie są zatwierdzane w ramach tej samej sieci, w której zostały przeprowadzone. Co więcej, kwoty tych transakcji są ukryte zarówno przed nadawcą, jak i odbiorcą.
Pomysł na poufne transakcje został zaproponowany w 2013 roku przez Adama Backa. Pomysłodawca ten zdawał sobie sprawę, że przejrzystość i decentralizacja są kluczowymi cechami kryptowalut. Niemniej jednak niektórzy użytkownicy mogą mieć obawy dotyczące prywatności. Każdy uczestnik sieci ma możliwość przeglądania całego blockchaina i analizowania transakcji. Wprowadzenie protokołu szyfrującego pozwala na skuteczne zabezpieczenie prywatności użytkowników, uniemożliwiając niepożądane przenikanie do ich danych.
Jak działając?
W chwili dokonywania transakcji, węzły mogą zweryfikować kluczowe informacje takie jak kwota, czas czy adresy związane z daną transakcją. Niemniej jednak, w sieciach korzystających z poufnych transakcji, takie śledzenie jest niemożliwe. Przykładem może być Monero, oraz inne prywatne kryptowaluty, które były wcześniej omawiane.
Podczas przeprowadzania transakcji z wykorzystaniem poufnych tokenów, dane związane z daną transakcją są mieszane i ukrywane wraz z innymi istotnymi danymi. Warto jednak zaznaczyć, że nawet w takim przypadku, sieć musi być w stanie zweryfikować poprawność tych danych, nie ujawniając ich użytkownikom.
Aby to osiągnąć, używany jest schemat znany jako Pedersen Commitment. Jest to rodzaj homomorficznego szyfrowania, które umożliwia realizację transakcji bez ujawniania adresów. Dodatkowo pozwala na weryfikację informacji.
Pedersen Commitment wykorzystuje tzw. ślepe podpisy zamiast adresów. W wyniku tego każdy uczestnik transakcji musi używać wielu podpisów, aby zatwierdzić daną transakcję. PC pozwala również na zabezpieczenie wejść i wyjść transakcji. W rezultacie żadna strona trzecia nie ma dostępu do szczegółów transakcji ani nie uzyska dostępu do powiązanych z nią informacji.
Pomysł na Confidential Transactions powstał w celu ulepszenia systemu blockchain. CT pozwala na zapisanie pewnych informacji, które obie strony transakcji mogą odczytać, jednak są one zdawkowe i trudne do zrozumienia. Obserwator z zewnątrz jest w stanie jedynie zweryfikować, czy zakodowana informacja jest prawdziwa, ale nie ma dostępu do poufnych szczegółów transakcji.
Aby to osiągnąć, Confidential Transactions używają specjalnego hasha do zabezpieczenia danych. W ten sposób generowany jest blok, którego zawartość jest nieidentyfikowalna. Podpis cyfrowy przypisany do takiego hasha stanowi dowód, że nikt nie zna jego treści. Dzięki temu użytkownik nie ma możliwości zmiany danych zawartych w haśle. Taki blok zapewnia bezpieczeństwo danych w ramach poufnej transakcji.
Confidential Transactions na przykładzie Monero
Monero, kryptowaluta założona w 2014 roku, w pełni koncentruje się na prywatności i decentralizacji. Jej głównym celem jest zapewnienie najwyższego poziomu prywatności dla użytkowników w ramach swojej sieci, zwłaszcza podczas transakcji. Monero umożliwia korzystanie z kryptowaluty nawet w sytuacjach, gdzie istnieje ryzyko, że zostanie ona zaklasyfikowana jako niepożądana. W tym celu Monero korzysta z protokołu Ring CT.
Ring Confidential Transactions umożliwia Monero ukrycie wszystkich danych związanych z transakcją, takich jak kwota, nadawca czy odbiorca. Ring CT łączy rzeczywistą jednostkę Monero z wieloma innymi, losowo wybranymi w obrębie sieci. W rezultacie tworzy się nieuporządkowana mieszanka, co dezorientuje potencjalnych obserwatorów, uniemożliwiając im zobaczenie lub określenie ilości przekazywanych monet.
Podsumowanie
Istnieje wielu entuzjastów poufnych transakcji, którzy nie zniechęcają się faktem, że w niektórych przypadkach są one wykorzystywane do prania brudnych pieniędzy lub wspierania działalności przestępczej. Zwolennicy prywatności podkreślają, że powszechne wdrożenie Confidential Transactions we wszystkich sieciach kryptowalut umożliwiłoby im ostatecznie funkcjonowanie jako alternatywnego środka płatniczego.
