Na poprzedniej lekcji szczegółowo omawialiśmy proces kopania kryptowalut. Nieodzownym tematem, który łączy się bezpośrednio z tym procesem, jest trudność ich wydobycia. Co właściwie znaczy „trudność wydobycia”? Jaki jest jego poziom? Co z tym terminem ma wspólnego kopanie kryptowalut? Zapraszamy do lektury.
Trudność wydobycia – definicja
Poziom trudności w procesie wydobycia kryptowalut jest jednostką pomiarową, która określa stopień skomplikowania zagadki kryptograficznej. Można to bardziej technicznie opisać jako miarę tego, ile czasu górnicy potrzebują na znalezienie odpowiedniego hasha dla danego bloku. Poziom trudności wydobycia ewoluuje w czasie, w zależności od liczby aktywnych górników.
W przypadku Bitcoina (BTC) nowy blok jest dodawany co 10 minut. Sieć jest wyposażona w odpowiedni algorytm, który stale dostosowuje poziom trudności procesu wydobywczego do aktualnej liczby górników działających w sieci. Dzięki temu zabezpiecza się stałe tempo odkrywania nowych bloków.
Jak to działa?
W poprzednim akapicie wspomnieliśmy, że trudność wydobycia jest zmienną wartością, która dostosowuje się w zależności od ilości górników w sieci oraz od tzw. hash rate. Głównym celem tego mechanizmu jest utrzymanie stałego czasu między kolejnymi blokami. Jeśli hash rate sieci jest wysoki, to bloki generowane są bardzo szybko, co prowadzi do zwiększenia poziomu trudności wydobycia. W przeciwnym przypadku, gdy hash rate jest niski i bloki generowane są zbyt wolno, trudność wydobycia zostaje obniżona.
Hash rate (hash power) – definicja
Hash rate, lub inaczej hash power, to miara wydajności górnika, czyli szybkość, z jaką komputer tworzy wyjściowe hashe z danego wejścia. W procesie kopania kryptowalut górnik przepuszcza dane przez funkcję „hash”, aby stworzyć ten wyjściowy. Takie obliczenie jest wykonywane wiele razy na sekundę, do momentu, aż wyjściowy hash spełni odpowiednie kryteria. Górnik, którego hash spełni wymagania, może dodać swój blok do łańcucha i odebrać zasłużoną nagrodę.
Trudność wydobycia na przykładzie Bitcoina
Wraz z rosnącą popularnością Bitcoina, zwiększa się także liczba komputerów uczestniczących w jego sieci Peer-to-Peer. Górnicy, którzy biorą udział w procesie wydobycia, rywalizują ze sobą o nagrodę za znalezienie kolejnego bloku. Im większa liczba uczestników i moc obliczeniowa, tym większa jest całkowita moc obliczeniowa sieci, czyli tzw. hash power.
Jak już wiesz, transakcje Bitcoina są zapisywane w blokach, które są dodawane do blockchaina co 10 minut. Aby utrzymać ten stały czas między blokami, trudność wydobycia musi być odpowiednio dostosowywana. W przypadku Bitcoina (BTC) jest to proces automatyczny i zmiany w trudności wydobycia zachodzą co 2.016 dodanych bloków w sieci. Poziom trudności wydobycia jest dostosowywany w górę lub w dół, w zależności od liczby górników i całkowitej mocy obliczeniowej sieci.
Mining Pool
Obecnie większość kryptowalut jest wydobywanych za pomocą tzw. mining pool (puli wydobywczych). Dzieje się tak dlatego, że górnicy wolą połączyć swoje siły i wspólnie rozwiązywać skomplikowane zagadki matematyczne. Dzięki takiemu zabiegowi mają większy hash rate i dysponują większą mocą obliczeniową, co zwiększa prawdopodobieństwo rozwiązania przez nich zagadki. W przypadku odkrycia nowego bloku, każdy górnik otrzymuje nagrodę, proporcjonalnie do jego udziału w mocy obliczeniowej danej puli. Słowem – nikt nie jest poszkodowany i każdy otrzymuje swoją część nagrody.
Podsumowanie
Już wiesz, na czym polega trudność wydobycia. Zdążyłeś zauważyć, że zależy ona od wielu czynników. Czy biorąc pod uwagę trudność wydobycia kryptowalut, ich wydobycie jest opłacalne? Tutaj można polemizować. Doskonale bowiem zdajemy sobie sprawę, że często to szukanie igły w stogu siana.