W miarę rosnącej popularności kryptowalut koncepcja interoperacyjności międzyłańcuchowej nabiera szczególnego znaczenia w kontekście technologii blockchain.
Interoperacyjność w świecie kryptowalut oznacza zdolność różnych blockchainów do współpracy i komunikacji ze sobą, co ma na celu stworzenie bardziej zintegrowanej i efektywnej infrastruktury dla ekosystemu kryptowalutowego.
Na dzisiejszej lekcji omówimy sobie, czym jest interoperacyjność międzyłańcuchowa, jaki ma wpływ na technologię blockchain oraz jak działa. Do dzieła!
Interoperacyjność międzyłańcuchowa – definicja
Interoperacyjność w kontekście łańcuchów bloków odnosi się do umiejętności danego łańcucha do swobodnej wymiany informacji z innymi łańcuchami bloków. Dzięki temu inteligentne kontrakty w różnych łańcuchach mogą komunikować się między sobą, nie przesyłając rzeczywistych tokenów między nimi.
Na przykład, aktywa, usługi i transakcje są zarejestrowane na blockchainie jako dokumentacja. Dowolna aktywność, która ma miejsce na jednym łańcuchu bloków, może być odzwierciedlana na innym dzięki odpowiednim rozwiązaniom interoperacyjnym. Oznacza to, że aplikacje mogą współpracować z dowolnym zasobem lub usługą niezależnie od tego, na którym łańcuchu bloków się znajdują.
Brak interoperacyjności i łączności stanowi istotne wyzwanie dla powszechnego przyjęcia technologii blockchain, ponieważ utrudnia swobodny przepływ danych i wartości między różnymi sieciami. Z punktu widzenia dewelopera, każde wdrożenie stanowi samodzielne i izolowane środowisko, co skutkuje tym, że kontrakty backendowe są odseparowane i nieświadome nawzajem. Na przykład, zdecentralizowana aplikacja (DEX) na Ethereum czy Polygon wymagałaby oddzielnego wdrożenia, co prowadzi do izolacji różnych wersji tej samej aplikacji.
Dla użytkownika takie podejście oparte na wielu wdrożeniach stwarza szereg wyzwań, uniemożliwiając płynny transfer tokenów między różnymi blockchainami. Często proces ten wymaga niszczenia aktywów na pierwotnym blockchainie i ponownego utworzenia ich na docelowym przy użyciu mostu strony trzeciej. Ten skomplikowany proces może być czasochłonny i mylący, co prowadzi do fragmentacji danych i złego doświadczenia użytkownika. Ponadto, istnieje znaczne ryzyko związane z bezpieczeństwem, gdy aktywa są przechowywane na wielu łańcuchach bloków, co otwiera drzwi do potencjalnych włamań i utraty środków.
Jakie są korzyści płynące z interoperacyjności międzyłańcuchowej?
Korzyści i ograniczenia interoperacyjności w kontekście blockchain są widoczne. Dzięki niej użytkownicy mogą swobodnie przeprowadzać transakcje w różnych sieciach blockchain bez konieczności angażowania scentralizowanych pośredników.
Dodatkowo zmniejsza to fragmentację, poprawia interoperacyjność w ramach szerszego ekosystemu blockchain, a także otwiera nowe możliwości biznesowe i modele działalności.
Niemniej jednak istnieją pewne ograniczenia dla tych rozwiązań. Różne łańcuchy bloków mogą korzystać z różnych rozwiązań bezpieczeństwa, algorytmów konsensusu i języków programowania, co potencjalnie jest bardziej złożone pod kątem technicznym. Takie rozbieżności mogą również zwiększać ryzyko ataków oraz stawiać nowe wyzwania w zakresie zarządzania różnymi sieciami blockchain.
Przykłady protokołów, które rozwiązują problem interoperacyjności międzyłańcuchowej
Istnieje wiele podejść do poprawy interoperacyjności międzyłańcuchowej, a poniżej przedstawiamy kilka przykładów, ukazując szerokie spektrum dostępnych rozwiązań.
Chainlink
Protokół Chainlink rozwija Cross-Chain Interoperability Protocol (CCIP), będący otwartym protokołem, umożliwiającym komunikację między różnymi sieciami blockchain. Obejmuje ona przesyłanie wiadomości i transfer tokenów.
Celem CCIP jest umożliwienie uniwersalnego połączenia między setkami sieci blockchain przy użyciu standaryzowanego interfejsu. To potencjalnie zredukuje zawiłość tworzenia aplikacji i usług międzyłańcuchowych.
Wormhole
Protokół Wormhole to ogólny system interoperacyjności, który umożliwia przesyłanie tokenów i wiadomości między różnymi sieciami blockchain. Wiadomości w łańcuchu źródłowym są monitorowane przez sieć opiekunów, którzy weryfikują i ułatwiają transfery do łańcuchów docelowych. Programiści korzystający z Wormhole mogą tworzyć zdecentralizowane aplikacje międzyłańcuchowe zwane xDapps.
Avalanche Warp Messaging
Avalanche Warp Messaging (AWM) został stworzony z myślą o elastyczności, umożliwiając programistom dostosowanie specyfikacji przesyłania wiadomości według własnych potrzeb komunikacyjnych.
Sam format AWM wymaga specyfikacji w postaci tablicy bajtów, indeksu uczestników w BLS Multi-Signature oraz samej sygnatury BLS Multi-Signature. Dzięki AWM, programiści mają ułatwione tworzenie potężnych aplikacji zdecentralizowanych (DApps) w sieci Avalanche.
Inter-Blockchain Communication (IBC)
Inter-Blockchain Communication (IBC) to standardowy protokół komunikacji między blockchainami w sieci Cosmos. Został stworzony z zamiarem ułatwienia interoperacyjności pomiędzy różnymi łańcuchami blokowymi. IBC definiuje minimalny zestaw funkcji zdefiniowanych w Interchain Standards (ICS), które precyzują, w jaki sposób różne łańcuchy bloków mogą nawzajem komunikować się i wymieniać dane.
Przykładem wykorzystania IBC jest Osmosis, dekstralna giełda (DEX), która umożliwia użytkownikom wymianę tokenów między różnymi blockchainami. Osmosis korzysta z protokołu IBC, co umożliwia płynną wymianę tokenów pochodzących z różnych łańcuchów, co pozwala posiadaczom tokenów korzystać bezpośrednio z możliwości interoperacyjności oferowanych przez IBC.
Podsumowanie
Rozwiązania dotyczące interoperacyjności międzyłańcuchowej mają potencjał znacznego zwiększenia efektywności i funkcjonalności sieci blockchain, umożliwiając płynną komunikację, transfer danych oraz wartości między różnymi sieciami.
Przyszły postęp w dziedzinie interoperacyjności międzyłańcuchowej przewiduje się, że przyniesie większą innowacyjność pomiędzy różnymi sieciami blockchain oraz otworzy nowe perspektywy dla aplikacji blockchain. Taki rozwój może prowadzić do bardziej scentralizowanego i użytkownikom przyjaznego ekosystemu blockchain.
Niemniej jednak, aby rozwiązania interoperacyjności międzyłańcuchowej mogły być powszechnie przyjęte, muszą one osiągnąć większą stabilność i zapewnić bezpieczeństwo. Nadal nie jest jasne, które rozwiązanie dostarczy najbardziej efektywne, stabilne i bezpieczne narzędzia w tej dziedzinie.
